اقامتگاه‌های بوم‌گردی، جایگزین مناسب هتل

به گزارش خبرنگار حوزه میراث فرهنگی گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما؛ برای کسانی که اهل سفر‌های داخلی و طبیعت گردی هستند، انتخاب محل اقامت در سفر یکی از اساسی‌ترین چیز‌هایی است که کیفیت سفر آنان را تعیین می‌کند.

اقامتگاه‌های بوم گردی که چند سالی است تعداد آن‌ها در سراسر ایران افزایش پیدا کرده، بدون شک یکی از بهترین گزینه‌هایی است که در سفر‌های داخلی می‌توانید برای اقامت خود انتخاب کنید.

محصولات، خدمات و فعالیت‌های این اقامتگاه‌ها طبق ساختار بومی شهر و روستایی که در آن قرار گرفته اند است و عموما در محیط‌های طبیعی، سازگار با معماری و سیمای طبیعی منطقه بنا می‌شوند.

ویژگی‌های بومی و محلی این اقامتگاه‌ها که آن را از دیگر محل‌های اقامتی مانند هتل و مهمان سرا متمایز می‌کند باعث شده تا گردشگران زیادی اقامتگاه‌های بوم گردی را برای اقامت خود در سفر‌های داخلی انتخاب کنند.

ضوابط زیست‌محیطی در اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی

این اقامتگاه‌ها با رعایت بالاترین سطح ضوابط زیست محیطی احداث شده اند و بستری برای تعامل با جامعه محلی و تجربه متفاوت محیط را برای گردشگران فراهم می‌کنند.

از آنجا که هدف اصلی از احداث اقامتگاه‌های بوم گردی، حفظ محیط زیست، پایداری زیست بوم و فرهنگ مناطق گردشگری و فرهنگ سازی برای سفر مسئولانه گردشگران است، این اقامتگاه‌ها عموما این فواید را دارند:

آموزش قوانین و باور‌های معنوی مردم محلی به گردشگران و ایجاد همدلی و مشارکت بین گردشگران و مردم محلی
فرهنگ سازی در میان مردم محلی برای احترام به گردشگر
ایجاد پایبندی به اخلاق زیست محیطی
به حداقل رساندن آسیب‌های فیزیکی، اجتماعی، رفتاری و روانی در طول مسافرت

پایداری کیفیت زندگی مردم منطقه
علاوه بر تمام این فواید، یکی از مهمترین فواید اقامتگاه‌های بوم گردی ایجاد اشتغال برای ساکنان بومی منطقه و کسب درآمد برای آنان است. این رونق و شکوفایی باعث می‌شود تا مردم منطقه به حفظ محیط زیست، آداب و رسوم و آنچه برای گردشگران جذاب است ترغیب شوند.

اقامتگاه‌های بوم گردی که در پاسخ به میل و اشتیاق رو به رشد سفر کردن و طبیعت گردی و در راستای حفظ محیط زیست، پایداری زیست بوم و فرهنگ مناطق گردشگری ایجاد شده اند، با ظهور مفهوم «بوم گردی» یا «اکوتوریسم» در حوزه گردشگری رشد کردند.

بوم‌گردی، سفری مسئولانه

طبق تعریف جامعه بین‌المللی اکوتوریسم (TIES: The International Ecotourism Society) در سال ۲۰۱۵، بوم گردی یا اکوتوریسم سفری مسئولانه به جاذبه‌های طبیعی برای لذت بردن و ادراک جاذبه‌های طبیعی، همراه با درک ویژگی‌های فرهنگی متعلق به گذشته و اکنون است، به شکلی که سفر گردشگر باعث حفاظت از زیست بوم، پایداری کیفیت زندگی مردم منطقه و آموزش مردم محلی و گردشگر شود.

به این ترتیب بوم گردی که بیش از هر چیز نوعی نگرش خاص و آینده نگرانه و اخلاقی-فرهنگی- انسانی به مقوله گردشگری است، می‌تواند در حفظ و پاسداری محیط زیست طبیعی و انسانی و همچنین توسعه پایدار تاثیرگذار باشد.

در بوم گردی شما با فرهنگ و نوع زندگی مردم منطقه از نزدیک آشنا می‌شوید و در فعالیت‌های روزمره آن‌ها مشارکت می‌کنید. این ارتباط نزدیک میان میزبان و گردشگر باعث احترام و فرهنگ دوستی افراد و همچنین آشنایی با شیوه‌های متفاوت زندگی می‌شود.

اقامتگاه‌های بوم گردی که با آب و هوا و شرایط زیست محیطی ایران به شدت سازگارند، خود به عنوان جاذبه‌ای توریستی باعث جذب گردشگران به مناطق محلی و روستایی و رونق صنعت گردشگری در کشورمان می‌شود.

با انتخاب این اقامتگاه‌ها در سفر‌های داخلی به جای هتل، هم به حفظ طبیعت کمک می‌کنید و هم به روند توسعه پایدار در کشور سرعت می‌بخشید.