به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از المیادین، آنگونه که به نظر میرسد، ترامپ برای خروج از بن بست ناتوانی در برابر ایران چارهای جز ترسیم معادلهای برای سرپوش گذاشتن بر عقب نشینی نداشت. بر این اساس منطقی است که برکنار کردن برایان هوک و انتصاب الیوت آبرامز یک راهکار باشد.
در یادداشتی با عنوان «بازی زورآزمایی با ایران ادامه دارد... آیا ترامپ اول فریاد میزند؟» که پیش از این در این پایگاه منتشر شد، ضمن ارائه دادههایی نتیجه این شد که رئیس جمهور آمریکا به تدریج فاکتورهای قدرتش را که میتوانستند به او در جنگ با ایران، تحریمهای اقتصادی، فشارهای سیاسی و جنگ سرد کمک کنند، از دست میدهد و هر روز این دادهها عینیتر میشود.
المیادین در ادامه با اشاره به عملکرد ضعیف ترامپ در چندین پرونده مهم داخلی و خارجی، شکست وی در مطیع کردن دستگاه قضایی آمریکا در چندین پرونده، قتل جورج فلوید، از بین رفتن اقتدار آمریکا در دریای کارائیب با شکست تحریم ونزوئلا به دست ایران و افشاگریهای کتاب جان بولتون درباره سیاست نامتوازن وی نوشت به نظر میرسد پس از استعفای برایان هوک، دیپلمات آمریکایی مسئول پرونده ایران و انتصاب الیوت آبرامز به جای او در سیاست ترامپ مبنی بر درگیری نامحدود با جمهوری اسلامی ایران تغییراتی به وجود آمده است. اما باید منتظر ماند و دید این تغییرات مثبت است یا منفی و آیا این تغییرات نشانگر باخت ترامپ در بازی زورآزمایی با ایران است یا خیر.
المیادین با اشاره به نقش چشمگیر برایان هوک در طرح پیشنهادهای جنون آمیز برای اعمال تحریمهای اقتصادی و غیراقتصادی علیه ایران نوشت این رویکرد هوک فقط مخصوص ایران نبود و کشورهای اروپایی، چین و روسیه را نیز درمورد ایران تحت فشار شدید قرار میداد و گفته میشود همین اعمال فشارها احتمالا علت اصلی متشنج شدن روابط چین و آمریکاست. این گمانه زنی به احتمال زیاد درست است به ویژه پس از توافقنامه راهبردی ایران و چین تحریمهای آمریکا را ناکارآمد کرد و گامی مهم در جهت انتقال کانون اقتصاد جهانی به شرق برداشت.
المیادین ادامه داد: از یک سو منطقی نیست در این برهه از زمان که ترامپ دو رویداد مهم شامل انتخابات آمریکا و تمدید تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران را در پیش دارد، برایان هوک را برکنار یا او را به استعفا وادار کند؛ از سوی دیگر جایگزین هوک در پرونده ایران یک جایگزین معمولی نیست. الیوت آبرامز دیپلمات کهنه کار آمریکایی بیش از رئیس جمهور آمریکا عمر کرده و اکثر فراز و فرودهای سیاست این کشور و جنگهای حساس آمریکا را در عراق و خاورمیانه (غرب آسیا) دیده است. البته موضوع دیگری که احتمالا سبب میشود به او مانند فرد معمولی نگاه نشود، این است که آبرامز مسئول اصلی پرونده ونزوئلا است و قطعا پرونده ایران و ونزوئلا را با هم جلو خواهد برد. از آن جا که هر یک از این دو پرونده اهمیت و حساسیت فراوان دارد و دقت زیادی را میطلبد آبرامز با سختیهایی مواجه خواهد شد. از این دادهها میتوانیم برداشت کنیم او رابط پرونده ایران و ونزوئلا خواهد بود به ویژه این که یکی از عوامل ناامیدی اخیر آمریکا اقدام ایران به نقض تحریمهای اقتصادی علیه ونزوئلا در حیات خلوت تاریخی واشنگتن و گذرگاه مشترک دریای کارائیب و سواحل جنوب آمریکا بود.
از سوی دیگر صرفنظر از اوضاع انسانی و نیاز مبرم به کمکهای اورژانسی به علت انفجار در بندر بیروت و شتاب کشورها برای کمک به لبنان برای عبور از این فاجعه، سخن ترامپ در گفتگو با میشل عون، همتای لبنانی خود قابل توجه بود که برای شرکت در کنفرانس کمک به لبنان اعلام آمادگی کرد. این سخن را میتوان به مثابه آسان گیری آمریکا در قبال لبنان یا کاهش فشارها علیه این کشور تعبیر کرد؛ فشارهایی که اخیرا به طرز آزار دهندهای در حال افزایش بود و لبنان توان ایستادن در برابر آن را نداشت.
براین اساس از آنجا که نمیتوان فشارهای واشنگتن علیه ایران و لبنان را به علت سلاح و نفوذ حزب الله بی ارتباط با هم دانست و از آنجایی که ترامپ برای خروج از بن بست ناتوانی در برابر ایران چارهای جز ترسیم یک معادله برای سرپوش گذاشتن بر عقب نشینی ندارد، منطقی است برکنار کردن برایان هوک و انتصاب الیوت آبرامز یک راهکار برای ترامپ باشد و پس از آن مسئولیت شکست سیاست فشارها بر ایران را متوجه برایان هوک تندرو کند. البته ترامپ پس از آن که تحت فشار جان بولتون یکطرفه از برجام خارج شد، او را از دولتش اخراج کرد و مسئولیت شکست این دولت را در اکثر پروندههای نفوذ آمریکا در سراسر جهان به گردن او انداخت.