امنیت روانی و پیشگیری از گسترش کرونا

پژوهش خبری صدا وسیما: شیوع همه گیری کرونا (کووید 19) این روزها به بحرانی فراگیر در اکثر نقاط جهان تبدیل شده و کشور ما نیز بنا به گفته کارشناسان هنوز سیر صعودی این بیماری را طی می کند و در روزهای آینده شاهد دوره اوج ابتلا به این بیماری خواهیم بود. این روزها تقریبا همه مردم به مدد اطلاع رسانی در رسانه ها و فضای مجازی و آموزش و هشدارهای گوناگون از سوی مسئولان، نسبت به نحوه گسترش و سرایت بیماری و راه های پیشگیری و عواقب آن به اندازه کافی آگاهی دارند و انتظار می رود که دستورالعمل های بهداشتی پیشگیرانه را بیشتر رعایت کنند. اما نتایج نظرسنجی اخیر که دکتر زالی رئیس ستاد مبارزه با کرونا اعلام کرده حاکی از این است که متاسفانه در کلان شهر تهران، بیش از۶۰ درصد مردم هنوز بیماری را جدی نگرفته‌اند و۴۰ درصد معتقدند که ماندن در خانه تاثیری در عدم ابتلا به این بیماری ندارد. در عین حال۳۰ درصد مردم در استان تهران هیچ مدلی از پیشگیری را رعایت نمی کنند. خبرها و گزارش ها از سایر نقاط کشور هم این موضوع را تایید می-کند که بخش زیادی از مردم به رغم نگران بودن، همچنان نسبت به این مسئله رفتار جدی و پیشگیرانه ندارند. نگرانی، واکنش طبیعی انسان است وقتی از یک خطر جدی آگاهی داشته باشد. اما در مورد بعضی از افراد این نگرانی طبیعی جای خود را به وحشت و هراس می دهد که برای خود و اطرافیانشان خیلی آزاردهنده است. گاه برخی عوامل باعث می شود که خطر وقوع یک بیماری یا اتفاق را بیش از میزان واقعی تخمین بزنیم و البته واکنش های متفاوتی در این هنگام از افراد سر می زند. این نوشتار به نحوه واکنش جامعه و افراد نسبت به نگرانی هایشان و چگونگی کاستن از نگرانی های منفی می پردازد تا راه هایی برای جدی گرفتن کرونا اما نترسیدن و اضطراب نداشتن، بیابیم.

متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است

پژوهشگر: فریفته هدایتی