به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما ؛ برای ثبت در تاریخ و برای انتقال حماسه‌ها به نسل‌های آینده، همیشه باید نام این عملیات در تاریخ و در ذهن نسل جوان باقی بماند؛ که فتح خرمشهر تاریخ دلاوری و حماسه و شرف و مردانگی نسلی است که در برابر موج هجمه و توطئه دنیایی مشرک ایستاد و به آنها «نه» گفت.
خرمشهر بندری است در جنوب غربی ایران، در نزدیکی منتهی‌الیه خلیج فارس و در کنار اروند رود.
اروند رود، رود بزرگ و قابل کشتیرانی ایران است که مرز مشترک ایران و عراق نیز محسوب می‌شود. این رود به خلیج فارس می‌ریزد. به دلیل وجود خط آهن سراسری و فاصله به مراتب کوتاه‌تر این شهر به مرکز کشور، در مقایسه با دیگر بنادر ایران، تا قبل از وقوع جنگ تحمیلی، خرمشهر، مهمترین بندر تجاری ایران محسوب می‌شد و نظر به همین اهمیت، از موقعیت ویژه‌ای برخوردار بود.
اسلکه بندر، خود دنیایی بود که در آن بسیاری از مردم زندگی می‌کردند و مشغول به کار بودند. این اسکله، مرکز اصلی اشتغال ۱۴۰ هزار نفر جمعیت شهر بود.
دلاورمردی یک نسل در تاریخ ثبت شددر ظهر روز ۳۱ شهریور ، صدای غرش هواپیما‌ها و سپس بمباران فرودگاه‌های کشور، بیش از همه، آرامش این شهر را بر هم زد.
آن روز، صدام به خیال خام خود، طرح حمله‌ای گسترده به میهن اسلامی ایران را تدارک دید. همزمان با این حمله‌های هوایی، ۱۲ لشکر مکانیزه عراق هم تجاوز شوم خویش را به خاک میهن آغاز کردند و نخستین هدف، خرمشهر بود.
اما ارتش تا بُن دندان مسلح عراق، در پشت دروازه‌های شهر درجا زد، و برای هر وجب پیشروی، کشته داد. چند جوان بسیجی و پاسدار با همراهی نیروهای نظامی و انتظامی مستقر در منطقه، در برابر یک ارتش مکانیزه و مسلح، نزدیک یک ماه مقاومت کردند و حماسه‌ای شگفت از ایثار و فداکاری را رقم زدند. هنوز بوی شانه‌های سوخته جوانان بسیجی خرمشهر از نهیب آتش آرپی‌جی، از آسمان خرمشهر به مشام می‌رسد و بدین ترتیب خرمشهر، خونین‌شهر نام گرفت و این پاره تن میهن اسلامی در اواخر مهر ماه ۱۳۵۹ به اشغال صدامیان در آمد.
اما نه فقط مردم خرمشهر، زمانی که از آن بیرون می‌رفتند؛ بلکه تمامی مردم میهن اسلامی، از روزی که این شهر به اشغال در آمد، به امید روزی بودند که دوباره به آن باز گردند و یک سال و نیم برای رسیدن به چنین روزی انتظار کشیدند و در تمام این مدت لحظه‌ای آرام و قرار نداشتند.
بهار سال ۱۳۶۱، بهار حماسه و خون آتش بود. این بهار رنگ و بوی دیگری داشت، بهاری است که با پیروزی غرورآفرین رزمندگان اسلام در عملیات قهرمانانه و عظیم فتح‌المبین، سالی نیکو را نوید می‌داد.
عملیات فتح‌المبین ضربه‌ای مهلک به ارتش متجاوز عراق وارد کرد و برای نخستین بار، بزرگترین حماسه آفریده شد. که پس از عملیات ثامن‌الائمه (ع)، موثرترین عملیات رزمندگان به حساب می‌آمد و در این عملیات بود که بیشترین تعداد اسرا به دست آمد و بخش وسیعی از میهن اسلامی آزاد شد.
هنوز ارتش بعث از شوک عملیات فتح‌المبین به خود نیامده بود که عملیات بیت‌المقدس در اردیبهشت سال ۱۳۶۱ آغاز شد. عملیات بیت‌المقدس در محور جنوب، چنان برق‌آسا و حماسی به پیش رفت که هیچ کارشناسی در دنیا، قادر به پیش‌بینی نتیجه کار نبود؛ و وقتی در پایان مرحله سوم عملیات، خرمشهر آزاد شد، در باور کسی نیامد.
دلاورمردی یک نسل در تاریخ ثبت شددر عملیات بیت‌المقدس، نخست رزمندگان به آزادسازی هویزه، پادگان حمید، حسینیه و شلمچه پرداخته و در آخرین مرحله، وارد خرمشهر شدند. بیش از ۲۰ هزار نظامی عراقی در خرمشهر حتی فرصت چند روز مقاومت پیدا نکردند و آنچنان هیبت رزمندگان اسلام ترس در دلشان افکند که شهری که چند گروه بسیجی و پاسدار روز‌ها در آن مقاومت کرده و در برابر ارتشی تا بُن دندان مسلح ایستادگی کردند، بعد از ۲۴ ساعت محاصره، به تسخیر رزمندگان اسلام در آمد.
عملیات بیت‌المقدس، در تاریخ جنگ ایران و عراق، مهمترین و مقدس‌ترین عملیات بود. پاسداری از ارزش‌های این عملیات پیروز، نباید به مرور زمان از یادها برود و فراموش شود. برای ثبت در تاریخ و برای انتقال حماسه‌ها به نسل‌های آینده، همیشه باید نام این عملیات در تاریخ و در ذهن نسل جوان باقی بماند؛ که فتح خرمشهر تاریخ دلاوری و حماسه و شرف و مردانگی نسلی است که در برابر موج هجمه و توطئه دنیایی مشرک ایستاد و به آنها «نه» گفت.
