به مناسبت دهمین سالروز جنگ 33 روزه لبنان

پس از عقب نشینی ارتش رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان در سال 2000، جنگ 33 روزه برگ زرین دیگری در پرونده پیروزی‌های مقاومت اسلامی و جنبش حزب الله لبنان است.
جنگ 33 روزه که در سرزمین‌های اشغالی به جنگ دوم لبنان و در لبنان به جنگ ژوئیه  و به عربی حرب تموز معروف است، جنگی است که به مدت 33 روز بین ارتش رژیم صهیونیستی و ‌حزب الله لبنان به وقوع پیوست ولی دامنه آن شمال سرزمین‌های اشغالی و سراسر لبنان را دربرگرفت.
این جنگ به بهانه به اسارت گرفتن دو سرباز رژیم صهیونیستی در مرز فلسطین اشغالی و لبنان به دست سربازان حزب الله در 13 جولای 2006 آغاز گردید. اما برخی شواهد حاکی است که رژیم صهیونیستی پس از شکست و عقب نشینی از جنوب لبنان از لحاظ سیاسی و نظامی در موضع ضعف و انفعال قرار داشت، بنابراین با جنگ 33 روزه و حملات بی دریغ به مناطق غیر نظامی و غیرنظامیان کوشید وانمود کند همچنان قدرت نظامی برتر در منطقه است.
هدف حزب الله از به اسارت گرفتن دو سرباز رژیم صهیونیستی تبادل آنها با چهار اسیر به نام‌های سمیر قنطار، نسیم نصیر، یحیی سخاف و علی فراتن بود. پیش از آن رژیم صهیونیستی علیرغم تعهّد بین المللی برای تبادل اسرا، از باز پس دادن آنها به حزب الله سر باز زده بود. پس از رد درخواست‌های پیاپی ‌حزب الله لبنان در تل‌آویو مبنی بر آزادی زندانیان لبنانی دربند، در 12 ژوئیه نیروهای حزب الله در مرز لبنان و سرزمین‌های اشغالی به گروهی از نیروهای زمینی ارتش رژیم صهیونیستی حمله کردند و سه سرباز رژیم صهیونیستی را کشتند و دو سرباز دیگر را اسیر گرفته و به خاک لبنان انتقال دادند.
ایهود المرت نخست وزیر رژیم اسرائیل، عملیات نظامی ‌حزب الله لبنان در خاک فلسطین اشغالی را بهانه کرد و اعلام جنگ لبنان به این رژیم خواند و ادعا کرد که لبنان بهای آن را خواهد پرداخت در حالی که بعدها با اعتراف سران رژیم صهیونیستی و آمریکایی مشخّص شد این رژیم پیش از آن قصد حمله به این کشور را داشته و ظاهرا هدف آن نیز بازسازی چهره سیاسی و نظامی این رژیم پس از عقب نشینی از جنوب لبنان بوده است.
در این مسیر جنگنده‌های ارتش رژیم صهیونیستی مناطق غیر نظامی ضاحیه جنوبی بیروت که منطقه شیعه نشین پایتخت لبنان است را هدف حملات وحشیانه قرار گرفت، شاید ضعف و زبونی ارتش این رژیم در برابر مقاومت پنهان شود اما مقاومت و دفاع هوشمندانه جنبش حزب الله در این جنگ سبب حیرت کارشناسان نظامی جهان شد و مجددا برگ دیگری از قدرت و توانایی مقاومت و ضعف و زبونی ارتش صهیونیستی را ورق زد.
این جنگ در نهایت با قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل در تاریخ 14 اوت 2006 پایان یافت اما آثار و پیامد‌های غیرانسانی و وحشیانه حملات جنگندهای صهیونیستی در سایه سکوت کشور‌ها و نهاد‌های مدعی دفاع از حقوق بشر همچنان باقی است.
اکنون پس از گذشت 10 سال از این جنگ همچنان مردم لبنان با 1.000.000 بمب خوشه ای باقی مانده از بمباران هواپیماهای جنگی رژیم صهیونیستی دست و پنجه نرم می کنند. بر اساس گزارش ها تعداد مجروحان حاصل از بمب های خوشه ای باقی مانده حتی از تعداد زخمی های این جنگ هم پیشی گرفته است.
علاوه بر این نباید از این واقعیت غافل شد که تجربه‌ پیروزی‌های جنبش مقاومت اسلامی در جنوب لبنان و در جنگ 33 روزه هم اکنون یکی از مهمترین پشتوانه مقاومت اسلامی جنگ با تروریست‌ها - القاعده و داعش- در سوریه و عراق است.
دبیرکل حزب‌الله لبنان در آخرین سخنرانی خود تصریح کرده است: ما باید به یاد آوریم که اگر فداکاری‌ها و جانفشانی‌ها نبود هیچ سرزمینی آزاد نمی‌شد و امنیت در لبنان تحقق نمی‌یافت. ملت ما در لبنان همانند فلسطین ایمان دارد که به عقب راندن دشمن تنها با یک مقاومت فراگیر در تمامی ابعاد نظامی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آن امکان‌پذیر است و مقاومت در دورانی که در آن عدم یاری اعراب به درازا خواهد کشید، همچنان پایه و اساس رویکرد باقی خواهد ماند.
نصرالله با تاکید بر این که پیروزی به دست آمده حاصل فداکاری‌های عظیم جنبش‌ها، احزاب، گروه‌ها، شهدا و ملت صبور و مقاوم بوده است، گفت: پیروزی های بدست آمده به فضل خداوند حاصل مقاومت ملت ما و اقدامات و صبر آنهاست و آنچه روی می دهد، در واقع تحقق وعده الهی به مبارزان و فداکاران و صابران است.
نصرالله همچنین با اشاره به اتفاقات اخیر در منطقه گفت ما باید به یاد آوریم که رژیم صهیونیستی دشمن واقعی و اساسی است و به عنوان دشمن و بزرگ‌ترین تهدید باقی خواهد ماند که در کمین لبنان و فلسطین و منطقه نشسته است؛ در حالی که برخی می خواهند او را به یک دوست و هم‌پیمان تبدیل کنند.

---------------------------------------
بررسی و تحلیل/ امین نجار